The countdown has started

Lieve allemaal,

Het is inderdaad zo: the countdown has started! Vandaag heb ik nog 4 weken en 6 dagen in Berlijn.. Maar laat ik eerst maar eens even terug gaan naar het moment van mijn laatste blog.
Toen ik mijn laatste blog schreef lag mijn ipad op al mijn samenvattingen, want toen was het toch wel serieus aan het worden! Vrijdag de 14de had ik mijn laatste colleges, wat betekende voor de laatste keer ook Duits. En wat ga ik met name die les missen! Elke vrijdagochtend om half zeven opstaan was geen pretje, maar wat heb ik een lol gehad en ook mijn Duits verbeterd zo op de vroege ochtend. Ik kan tenminste nu zeggen dat ik samen met twee meisjes een presentatie heb gegeven van ongeveer een uur en er gewoon een 1,0 (even vertaald naar het Nederlands: dat is dus een 10) voor gekregen, verschillende essays heb geschreven en nog verschillende grammatica toetsen heb gemaakt en daarvoor ook nog een best aardige punten ervoor heb gekregen. Onder het genot van onze geïmproviseerd "ontbijt" (inclusief een vrachtlading aan zelfgemaakte appelflappen van mijn kant), kreeg ik dan ook het leuke nieuws dat ik Duits had afgesloten met een 1,6 (ongeveer een 9). Dat gaf me wel weer motivatie om te studeren want zodra ik thuis kwam, was het studeren, studeren, studeren.. En toen was het woensdag dan toch alweer zover: tentamen 1 & 2 stonden op het programma. Daarna als een gek naar huis en gelijk weer leren want donderdag stond tentamen 3 op het programma. Donderdagmiddag had ik het even heeeeeel zwaar. Ik moest echt de motivatie en energie uit mijn tenen halen om te studeren. Het feit dat mijn samenvatting van een vak al 37 pagina's was werkte al niet bijzonder motiverend en dat er daarna ook nog 30 hoofdstukken van VWL daarna nog op me wachtte, was eerder een ontmoedigend dan een motiverend gevoel. Vrijdag wekker extra vroeg gezet en nog maar mijn samenvatting doorgekeken en op naar de uni. Tentamen 4 & 5 gemaakt en toen had ik om 14.00 uur zomaar vakantie. En dat had ik verdiend, ik was KAPOT! Maar even hockey afgezegd en het hele weekend slapen, slapen en vooral niet studeren..
Aangezien het hier al lente aan het worden is (zonnig, 11 graden en vooral GEEN regen!) heb ik mijn hardloopschoenen maar weer tevoorschijn gehaald. Maandag vonden mijn benen dar toch iets minder leuk en ging salsa helaas ook niet zo soepel! Maar zoals ze bij shot dames 1 altijd zeggen: "sore muscles, happy pain!"
Zoals ik al zei, staan er nu nog vijf weken op de teller. Ik moet im die vijf weken nog vanalles regelen, mijn tentamencijfers krijgen, tentamens inzien en misschien nog herkansingen maken (wanneer deze dan ook plaatsvinden, want ja ze zijn hier niet de grootste helden met op tijd planningen maken). Vandaag heb ik officieel mijn eerste tentamencijfer binnen gekregen, maar uiteraard kon dit niet zonder problemen verlopen: ik sta hier op de uni ingeschreven als Bachelor BWL (Betriebswirtschaftslehre = bedrijfseconomie, business economics) maar volg een vak van de Master BWL. Hiervoor moest ik me ook al bij het Prüfungsbüro melden om de inschrijving te voltooien, aangezien dit vak niet in de mogelijkhedenlijst van BWL bachelor op internet stond. Maar nu zal op diezelfde site mijn cijfer staan, maar je raadt het waarschijnlijk al, daar staan alleen de bachelor vakken.. Ik dus een vriendelijke mail gestuurd naar de professor die het bericht had gepost over de cijfers en heb toen als een bezetene mijn browser lopen te vernieuwen om de mail van haar te krijgen met het cijfer erin.. Na een half uur, had ik nog steeds niks binnen en ben ik maar even gaan hardlopen (niet bevorderend voor je concentratie, mijn hoofd was overal behalve bij het hardlopen..). Toen ik terugkwam, nog maar eens mijn browser vernieuwd en ja hoor een mail! Maar al gauw wilde ik mijn ipad uit het raam gooien, want in plaats van mijn cijfer doodleuk geven, kreeg ik het advies om me met mijn problemen me te melden bij het Prüfungsbüro en dat ze mij daar ook wel mijn cijfer zouden geven. Maar uiteraard was dat bureau al drie uur gesloten, dus moet ik morgen vroeg op om daarheen te gaan en mijn verhaal uit te leggen en mijn cijfer in ontvangst te nemen, terwijl mijn professor gewoon de lijst met alle cijfers ergens heeft liggen, maar het mij dus niet wil geven. Het kon dus allemaal toch nog erger dan dat ik al dacht.
But to look on the bright side: deze vijf weken staan ook in het teken van de mensen die nog langskomen hier! Volgende week komt last minute papa een weekendje Berlijn doen! Twee dagen nadat papa weg is, staat Dirkje alweer op Hauptbahnhof en vijf dagen nadat Dirkje weer weg is, zit ik alweer im de bus richting het vliegveld om Nena op te halen! En dan heb ik in totaal nog drie dagen dan zijn papa en mama alweer hier om de laatste dagen in Berlijn met mij door te brengen en vervolgens alles in te pakken. Dinsdag 1 april rijden we dan naar huis en zit mijn Exchange er alweer op. Maar zover is het gelukkig nog niet!
Ik merk wel dat het richting het einde gaat. Inmiddels heb ik van mijn buddy steph al afscheid moeten nemen in huis, en het is wel een beetje saaier in huis nu. Gelukkig bestaat er ook nog whats app en hebben we gewoon nog contact met elkaar :) Iedereen is een beetje aan het klaarmaken om naar huis te gaan voor een weekje of twee, dus het is ook lekker rustig in huis aan het worden..
Morgen moet ik me dus melden op de uni om mijn eerste cijfer in ontvangst te nemen.. Hopelijk heb ik met de andere cijfers niet zoveel problemen! En nu moet ik snel richting mijn pannen lopen voordat mijn eten aanbrandt ;)
Heel veel liefs hier vanuit Berlijn en tot snel!
Stefanie

Ps: wat een prestatie van de Nederlandse sporters op de Olympische spelen! Voelt toch goed om te kunnen zeggen dat wij als klein kikkerlandje meer medailles hebben als Duitsland ;)